Kendiliğinden tepkimeye giren kimyasallar çok çeşitli özellikler gösterir. Kendiliğinden tepkimeye giren kimyasalların en tehlikeli türü ticari olarak taşınamayacak kadar tehlikeli olsa da, uygun önlemler alınarak güvenli bir şekilde depolanabilir. Kendiliğinden tepkimeye giren sınıflandırma aynı zamanda normal depolama ve taşıma sıcaklıklarının çok üzerindeki sıcaklıklarda [örn. 75 °C (167 ºF)] yavaş yavaş ayrışan maddeleri de içerir. Kendiliğinden tepkimeye giren kimyasalların ayrışması ısı, katalitik safsızlıklarla temas (örneğin asitler, ağır metal bileşikleri veya bazlar), sürtünme veya darbe ile başlatılabilir. Ayrışma hızı sıcaklıkla artar ve kimyasal maddeye göre değişir. Ayrışma, özellikle de herhangi bir tutuşma meydana gelmediğinde, zehirli gazların veya buharların ortaya çıkmasıyla sonuçlanabilir.
Kendiliğinden tepkimeye giren bazı kimyasallar için sıcaklığın kontrol edilmesi gerekirken, diğerleri özellikle kapalı tutulduğunda patlayıcı bir şekilde ayrışabilir. Bu özellik seyrelticilerin eklenmesiyle veya uygun ambalajların kullanılmasıyla değiştirilebilir. Kendiliğinden tepkimeye giren bazı kimyasallar kuvvetli bir şekilde yanar.
Tanım
Kendiliğinden tepkimeye giren kimyasallar, oksijen (hava) katılımı olmadan bile güçlü bir ekzotermik ayrışmaya maruz kalabilen termal olarak kararsız sıvı veya katı kimyasallardır. Bu tanım patlayıcılar, organik peroksitler, oksitleyici sıvılar veya oksitleyici katılar olarak sınıflandırılan kimyasalları kapsamaz. Kendiliğinden tepkimeye giren bir kimyasalın, laboratuar testlerinde formülasyonun infilak etmesi, hızla alev alması veya kapalı ortamda ısıtıldığında şiddetli bir etki göstermesi durumunda patlayıcı özelliklere sahip olduğu kabul edilir.